«طفلی به نام شادی»؛ پاسخ به افرادی است که شعر را در این زمانه مرده می‌دانند

ایسنا/خراسان رضوی یک شاعر با بیان اینکه کتاب «طفلی به نام شادی» پاسخ به افرادی است که شعر را در این زمانه مرده می‌دانند، گفت: امروزه تقریبا شاعران هم دوره دکتر شفیعی کدکنی سکوت کرده‌اند، از آن حال و هوای شاعری افتاده‌اند و تمایلی به انتشار اشعارشان ندارند و اینکه ۵ مجموعه شعر از استاد شفیعی منتشر می‌شود و در قالب کتاب «طفلی به نام شادی» به ما عرضه می‌شود اتفاق مبارکی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یوسف بینا در جلسه نقد کتاب «طفلی به نام شادی» از دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی که به صورت زنده و از طریق لایو اینستاگرام برگزار شد، در رابطه با انتشار این کتاب اظهار کرد: انتشار کتاب «طفلی به نام شادی» از سوی استاد شفیعی پاسخی است به تمام افرادی که می‌گویند شعر دیگر در زمانه ما مخاطب ندارد، مُرده است و جایگاه خود را به فضای مجازی داده است.

وی افزود: مقدمه‌ای که دکتر شفیعی بر این کتاب نوشته حاوی نکات بسیار جالب است و در آن اشاراتی کرده به جدال‌های قلمی خود در دهه‌های گذشته با افرادی مانند دکتر براهنی و یدالله رویایی و مسائل بنیادینی که سال‌ها و دهه ها محل بحث شاعران و نظریه پردازان بوده است.

این شاعر گفت: دکتر شفیعی با نوشتن این مقدمه ثابت کرد که شعر معاصر و مباحث آن زنده، فعال و پویا است و در پاسخ به افرادی که می‌گویند شعر این زمانه فقیر و کمرنگ شده است باید گفت که شما چه کرده اید؟، فردی مانند دکتر شفیعی کدکنی همچنان پویا و فعال شعر می‌گوید، منتشر می‌کند و همچنان بر سر مواضع شعرشناسانه‌اش ایستاده است و شما نیز اگر برای مرگ شعر ناراحت هستید شعر بگویید، منتشر کنید و از این رویکرد بیاموزید.

بینا در رابطه با انتخاب نام این کتاب بیان کرد: به نظر بنده اسم این کتاب بیشتر از اینکه با رویکردهای ادبی انتخاب شده باشد، شاید به دلیل شهرت این شعر در فضای مجازی و بین مردم است که انتخاب شده و شعرهایی از آن درخشان تر و والاتر بسیار در این کتاب فراوان است و زمانی که بنده این نام را بر روی کتاب دیدم تعجب کردم و وقتی که نام‌هایی مانند آیینه‌ای برای صداها، بوی جوی مولیان، در کوچه باغ های نیشابور و هزاره دوم آهوی کوهی را می شنویم و سپس به طفلی به نام شادی می‌رسیم تعجب خواهیم کرد؛ اما دکتر شفیعی همیشه گفته است که یکی از ارکان شعر مخاطب است، بارها گفته است که من شعری را شعر جاودانه می‌دانم که در ذهن مخاطب نفوذ کند و اگر با این معیار بررسی کنیم بنده پاسخ خود را گرفته ام و می‌توان گفت که شاید مشهورترین سطر همین سطر و همین شعر باشد.

این شاعر و منتقد ادبی با بیان اینکه دکتر شفیعی کدکنی نادره زمانه است، گفت: اگر از منظر پژوهش‌هایی که دکتر شفیعی در زمینه ادبیات عرفانی و متن شناسی انجام داده است که با موضوع بحث مرتبط نیست بگذریم، ایشان یکی از شاعران بزرگ معاصر و یکی از بازماندگان دوره طلایی شعر نو و نیمایی در ایران هستند، دهه ۳۰ و ۴۰ در سیطره شاعران نامدار شعر نو بود و دهه ۵۰ اوج درخشش شاعران نوپرداز نسل دوم بود که از میان آنها شعر دکتر شفیعی سرآمد بود و در مقایسه با شعر شاعرانی که بعد از شاعران نسل اول شعرشان دچار نزول شد و به ورطه نظریه پردازی و بازی‌های شعری روی آوردند، دکتر شفیعی عالی‌ترین نمونه های شعر نو را سرود و مخاطبان شعر فارسی را امیدوار نگه داشت.

وی ادامه داد: پس از دو مجموعه کوچک اولی که دکتر شفیعی به نام «زمزمه‌ها» و «شب خوانی» منتشر کرد، شخصیت مستقل شاعری خود را یافت، هرچند در آن دو کتاب هم شعر خوب، درخشان و ماندگار وجود دارد، اما خیلی از آن شعرها هم در حد دکتر شفیعی نیست و پس از آن همواره به سوی اوج حرکت کرد و مجموعه‌های بعدی او بهتر از قبل شدند، تا زمانی که کتاب «در کوچه باغ های نیشابور» منتشر شد و او به اوج فعالیتش رسید.

بینا گفت: بنده بر این باور هستم که دکتر شفیعی چون این نگاه را ندارد که شعر را برای شعر بسراید و به سراغ کارهایی که شاعران می‌کنند تا آثارشان متفاوت از قبل بشود برود، در همان حد باقی ماند و در واقع شعرهایی که دکتر شفیعی بعد از کتاب «در کوچه باغ های نیشابور» سرود و منتشر کرد، ارزش ادبی بالاتری نسبت به آن کتاب ندارد و ما توقع نداریم که تجربه شاعرانه خیلی شگفت‌انگیزی در این کتاب جدید ببینیم که در آن کتاب نباشد.

این منتقد ادبی افزود: به نظر بنده شاعرانی مانند دکتر شفیعی در سیر شاعری خود وقتی به اوج و شهرت می‌رسند و مخاطبان ویژه‌ای پیدا می‌کنند سعی در ثبات دارند و دکتر شفیعی در کتاب «طفلی به نام شادی» به جای اینکه به ادبیات و شعر فکر کند بیشتر بر مسند پیامبرگونه نشستن، بر مسند حرف زدن و خطابه نشستن فکر کرده است و ما در این کتاب می‌بینیم که شعرها بسیار معناگرا هستند و تکنیک‌های شعری مانند تصویر و تخیل و عواطف ویژه شعری در سطحی در خدمت معنا قرار گرفته‌اند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری طفلی به نام شادی محمدرضا شفيعي كدكني طفلی به نام شادی دکتر شفیعی شفیعی کدکنی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۴۴۶۶۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

صنعت مازندران نیم مرده است/حرائم بلای جان سوادکوه

به گزارش خبرگزاری مهر، پویش بزرگ انتخاباتی خبرگزاری مهر با عنوان «با مهر انتخاب کنیم؛ کارآمدی و شایسته گزینی» تلاش دارد با آماده کردن بستری مناسب برای معرفی داوطلبان نمایندگان دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، گامی در جهت کمک به مردم برای انتخاب اصلح و برگزاری پرشور انتخابات بردارد.

«عمران عباسی کالی» از حوزه قائم‌شهر، سوادکوه، جویبار، سیمرغ و سوادکوه شمالی به پویش بزرگ انتخاباتی خبرگزاری مهر با عنوان «با مهر انتخاب کنیم؛ کارآمدی و شایسته گزینی» در دور دوم انتخابات پیوست.

*مهمترین موضوعاتی که با توجه به حوزه تخصصی باید در مجلس مورد توجه قرار گیرد

وی با بیان اینکه مستقل و فراجناحی هستم. در این مقطع همگرایی و همدلی برای برون رفت از وضعیت موجود زیباترین پاسخ برای نیاز مردم است.

*مهمترین چالش‌های مازندران و حوزه انتخابیه

مساله اساسی حوزه انتخابیه آب، اشتغال و تولید است. آب در حوزه کشاورزی و شرب مساله مهم و در حوزه آب شرب سهم بری ما از سد آیت الله صالحی مازندرانی که حق مردم حوزه این انتخابیه بوده کم است.

سهم آب کشاورزی از طریق سد آیت الله صالحی مازندرانی و احداث سد لاستیکی بر روی رودخانه سیرو، کسلیان و احیای آب بندان‌ها به عنوان نیاز ۴۰۰ ساله را به ویژه در قائمشهر، سیمرغ و جویبار ضروری است. در جویبار ۳۰۰ هکتار زمین کشاورزی و ۴۰۰ هکتار آب بندان داریم و در آن ایام نیاکان ما با چه درد و رنجی این آب بندان‌ها را ایجاد کردند اما امروز از این ظرفیت‌ها هیچ استفاده‌ای نمی‌کنیم.

احیای آب بندان ها و استفاده مجدد برای پرورش ماهی و یا سهمی که می‌توانیم در حوزه گردشگری داشته باشیم، حائز اهمیت است.

اقتصاد آب پایه و اقتصاد دریا محور از دیگر ضرورت‌ها است که از این ظرفیت‌ها استفاده نمی‌کنیم و صیادان ما از شیوه سنتی ۵۰ ساله استفاده می‌کنند و زندگی دردآوری دارند. ما از دریای خزر چه استفاده‌ای می‌کنیم؟ تولید ماهیان خاویاری و گرمابی فرصت‌هایی است که می‌توانیم در جویبار داشته باشیم، از سوی دیگر احداث ست لاستیکی بر روی رودخانه سیرو ضروری است، تنها رودخانه‌ای که سنگ آور نیست و می‌توان ورزش‌های آبی تفریحی و غیره را احیا کنیم.

صنعت ما نیم مرده است و چیزی از صنعت گیرمان نمی‌آید و صنایع بسیار بزرگ مان نظیر نساجی یا گونی بافی مرده‌اند و زغال سنگ البرز مرکزی نیز نیمه جان است و شهرک‌های صنعتی شورمست، ناحیه صنعتی اسلام آباد شیرگاه، رستم کلاه جویبار با ۳۰ درصد ظرفیت در حال کار هستند و می‌توان با کمک تقنینی و حمایت ملی آن را احیا کنیم تا فضای کسب و کار بیکاری حل شود.

احیای سنت دامداری نیز از دیگر ضرورت‌ها است. ما بزرگترین تولید کننده لبنیات بودیم در حالی که امروز برای صنعتی که عمری هزینه شده، رها شده است و امروز به گرفتاری بزرگ مبتلا شدیم و کشاورز ما به رنج، برنج را به دست می‌آورد. برنج از کیلویی ۱۲۰ هزار تومان به ۶۰ هزار تومان کاهش می‌یابد و هیچ نگاهی به کشاورز نمی‌شود، کشاورز نمی‌داند که پاییز چه چیزی نصیبش می‌شود در حالی که در گذشته زمانی که پشت بام یک مازندرانی برنج بود، خیالش راحت بود اما اکنون باغدار ما نمی‌داند وقتی پاییز می‌رسد چه زندگی در انتظارش است باید خندان باشد یا ناراحت.

قائمشهر مرکز و پایتخت مرکبات است این چه پایتخت است که پای و تخت ندارد، چطور پسته صادر می‌شود و باید برنج ما طارم نیز صادر شود، در حوزه مرکبات نیز سرمایه گذاران و سورتینگ داران نمی‌دانند چه عاقبتی نصیبشان می‌شود.

جان بخشی به رودخانه تلار از دیگر مزیت‌هاست. این رودخانه آنقدر توانمند است که مسیر شهر زیبا را با آورده‌اش از این حالت کنونی نجات دهد.

حرایم مردم شهرستان سوادکوه را درگیر کرده است، از یک طرف راه آهن، از طرف دیگر رودخانه، منابع طبیعی و راه مواصلاتی از مشکلات است، شهر زیراب کوچک شده است و باید حرایم بومی شود و اگر بومی نمی‌شود باید طراحی جدید صورت گیرد. مردم پل سفید محصور هستند، این شهر نمی‌توانند گسترش پیدا کند و زندگانی پلکانی مردم در پل سفید و زیراب دل آدم را به درد می‌آورد. راه‌های مواصلاتی ما مشکل دارد، حرایم باید بومی سازی شود و راه برای توسعه آن شکل گیرد.

مازندران نیمی از مدال‌های المپیکی را در کارنامه دارد باید از این ظرفیت برای توانمندسازی مردم و حوزه انتخابیه استفاده کنیم. همچنین باید به مسائل فرهنگی در حوزه انتخابیه توجه شود. در این حوزه انتخابیه یک سینما نداریم.

*اولویت‌های مجلس آینده

از اولویت مجلس آینده آموزش رایگان است. در کشور ۲۳ نظام آموزشی وجود دارد و در قانون اساسی با آموزش رایگان اشاره شده است در مجلس به آن می‌پردازیم. همچنین توقف تورم از دیگر اولویت‌ها است.

کد خبر 6099905